هالیوود و مهدویت
جهان امروز جهان تصویر است و عمده ترین مصداق این تصویر سینماست.«پستمن»در
کتاب«زندگی در عیش،مردن در خوشی»سه دوره را برای انتقال معلومات ذکر می
کند.دوره اول دوره انتقال معلومات بوسیله زبان بود.پدر می گفت،فرزند حفظ می
کرد.دوره دوم دوره مکتوب بود و کتاب،حافظ و حامل معنا برای نسل بعدی شد.ایشان
سومین دوره را دوره تصویر می داند که تصویر سینمایی و تلویزیونی جای دو موج قبلی
نشسته است.واقعیت قضیه این است که ما در عصر تصویر و عصر سینما زندگی می
کنیم و عنوانی که تحت عنوان دنیای اطلاعات و انفجار اطلاعات داریم،عصاره اش تصویر
است؛یعنی این اطلاعات جذاب ترین،موثر ترین،کارآمد ترین و ماندگار ترین شیوه ابراز آن
تصویر است.ما در شبانه روز بین 78 تا 79 درصد اطلاعات دریافتی روزانه را از چشممان
به دست می آوریم و بقیه حواس،درصد بعدی را به خود اختصاص می دهند.طبق
تحقیقاتی که طی ده،پانزده سال گذشته صورت گرفته،انسان با نیم کره راست مغزش با
اطلاعات برخورد شهودی می کند؛یعنی در آنجا ماندگار است و بزرگترین و عمیق ترین
تاثیرات را روی شخصیت انسان می گذارد.مجموعه این قضایا تصویر را کارآمد ترین عامل
نه تنها برای انتقال معلومات، بلکه تاثیر گذاری روی شخصیت و روان افراد قرار می
دهد.این مقدمه به نحوی بیانگر جایگاه تصویر و سینماست.
غرب در ذات تکنولوژیکی خودش تفوّق طلب است.فرانسیس بیکن در ابتدای رونسانس